دعوا

شب قبلش صدای آهنگ کل پارکینگ رو برداشت عصبی بودم روز سخت تحقیقایی که ارائه دادم همشون سخت این آقای محترمم روی مغزم یورتمه میرفت اولش رفتم توی اتاق درومحکم کوبیدم بهم شنید بدتر کرد بعد فکر کردم برو بیرون ظرفا رو بشور بی محلش کن من ظرف شستم اونم آهنگ گذاشت شب بعدش به نشانه اعتراض رفتم خونه مادربزرگم روز بعدش یه دلم گفت برو خونه یه دلم میگفت برو خونه مادربزرگت آخرش فکر کردم تا کی میخوای فرار کنی برگرد خونه یکم کنار بیا از یه طرفم توی وجود آدما یه چیزی هست به اسم احساس که اصلا شعور نداره هر چقدرم این منطق با چکش میکوبه تو سرش کنار نمیاد خلاصه شب سینی غذا رو مادر محترمش آورد امروز صبح از سرکار اومد اهنگ گذاشت منم بیخیال رفتم در خونشدن ظرفا رو گذاشتم و اومدم اصلا باورش نمی شد باور نمی کرد اونم دختر سرسخت اینطوری با آرامش برخورد کنه بالاخره آدمیم وقتی یه چیزی هست چرا انکار چرا دعوا آقا هست یه حسی اومده تمام معاولات هر دومون رو بهم زده میشه چکارش کرد فقط میشه پذیرفت چهار ماهه در جنگیم تو آهنگ بزاری من درو بکوبم مادرت بیاد پادرمیانی پدرت بیاد سررسید بیاری که بعد بفهمم آرم محل کار تو روش خورده بعد من برگردم شهرمون مثل دیوونه ها ساعت شماری کنم که برگردم پیشت بعد بیام با دیوار یکیت کنم با دیوار یکیم کنی این چه وضعشه یکی از بیرون ببینه چی میگه هر چند پدر مادرمون خوب فهمیدن دردمون رو  خودمون نمی خوایم بفهمیم خدا توی علم خوب مغزی بهمون عطا کرده ولی توی فهم حس بدجوری میلنگیم از وقتی مهر شده انگار خدا مهر زده روی قلبم هیچ کس جز تو نیست نقطه شروع و پایان توی دانشگاه یکی بود دوران لیسانس هر دومون قوی بودیم میدونستم چه خبره روز آخر خیلی منطقی گفتم نه وقتی رفت هر کسی اومد خواستگاری نتونستم قبول کنم میدونستم توی همین دانشگاست وقتی قبول شدم مطمئن بودم اینبار قبولش میکنم ولی همه چیز قبل از تو بود تو تمام معادلانم رو بهم زدی .