انجیر

چیزی رو توی قلبم احساس میکنم که تا به حال تجربه نکردم یه حس خیلی عجیب شدم مثل ادمی ازاد فارق از درس با خیال راحت که فقط داره زندگی میکنه کنار خانوادش میشینه میخنده با خواهراش بحث میکنه و هرچی معنی زندگی بده رو دارم بعد از یکسال سخت کنکور تجربه میکنم.

بی قرارم نمی دونم چرا خیلیم بی قرارم امروز رفتم خونه عموی بزرگم انقدر ازشون دور شدم انگار رفتم یه سیاره دیگه و حالا اینجا غریبی میکنم با پسر عموهام اینقدر صمیمی بودم که اگر برادرم برام هدیه تولد نمی خرید پسر عموم میخرید ولی حالا انگار از دوتا دنیای دیگه ایم با دختر عموم هم همینم کلا انگار یه جور ناجوری شدم خودم از خودم سر در نمیارم .

تمام ارزوی فعلیم اینه که دانشگاه تهران قبول بشم این ارزو رو از کارشناسی به دوش میکشم و الان فقط میتونم امیدوار باشم اینبار تحقق پیدا میکنه .

دیروز از کلاس برمیگشتم سوار تاکسی شدم با صدای بلند به همه سلام کردم دوتا خانم بودند و راننده چند دقیقه بعد خانم جلویی دوتا انجیر داد به خانم عقبی تا یکی خودش برداره یکی هم به من بده من به حدی از نطلبیده مراد خوشحال شدم که با خوشحالی انجیر رو گذاشتم توی کیفم توی دنیای خودم بودم که خانم کناریم گفت خانم ما توی حیاطمون انجیر دارم اینم برای شما دیگه روی ابرا بودم حس خیلی خوبی داشتم از انجیر نطلبیده.

اقای ص پیام داده با توجه به کارنامه ات دانگاه تهران ۵۰ درصد احتمال داره قبول بشی و دانشگاه علامه ۹۰ درصد و بقیه هم قبولی میخواستم بگم شما همونی که گفتی شبانه قبول میشی.

و اینکه دلتنگتم دلم میخواد یکبار دیگه دعوتم کنی خونت بشینی بگی دایی حافظ میخونی و من بخندم و بگم نه زیاد کتاب حافظت رو بیاری بهم هدیه بدی و من بفهمم به خاطر توام شده باید حافظ بخونم دلم برات انگ شده و فقط میتونم امسدوار باشم وقتی بمیرم یکبار دیگر کنارتان زندگی خواهم کزد دلم میخواهد هنوز ان دنیا هم حافظ و قرآن را بلند بخوانی من انقدر غرق صدایت شوم که قراموش کنم همه دنیا را.