چیز عجیبیه

داشتم به انواع راههای خودکشی راحت فکر می کردم یک دفعه از فکر خودم ترسیدم وحشتناکه خیلی زیاد ولی احساس میکنم لبریزم خیلی بده به یک تار امید داشته باشی و مطمئن نباشی من سال سختی داشتم و ته دلم به چیزی امید دارم که منطقی فکر کنی می فهمی چقدر واهی و دوره و تو هر بار با دلت میشینی حرف میزنی بهش میگی میفهمونی این برای تو نیست بفهم یه مدت دلت اروم میگیره و مشغول میشه به روزمرگی ولی بعد بیست روز یک ماه دوباره خواب میبینه خواب جدید دوباره یادش میوفته قرار از کف میده اونموقع است که مثل دیوانه ها با خودم دعوا میکنم نمی دونین دعوا با خودت چیه نمی دونید اولین بار که اسمش اومد گفتم نه زهرا ادم باش برای تو نیست یه چیزی میگن بی جنبه نباش ولی بعد همه چیز تغییر کرد هر روز بیشتر دیدمش و بیشتر دوری کردم و بیشتر شد هر دیدار وقتی همه چیز اونی شد که زندگی خواست رها شدم درگیر دریایی شدم که فقط من مدام توش غرق شدم خیلی سخته این همه دوری و این امید .

سخته برگردم و با کسی دیگه وصلت کنم مگه میشه مگه میتونم دسگه نمی تونم انکار کنم چه میکشم از روزگار هجر. امید ناامید چیز عجیبیه خیلی عجیب .