نودو۸

سال ۹۸ شروع شد و تمام خوبی و بدیش را سپردیم به دست همان سال آمدیم به ۹۸ .

استرس و اضطراب این روزها قابل بیان نیست هر روز تلاشی سخت تر از دیروز برای کنکوری که تمام امیدم شده است و هیچ راه دیگری نمی بینم هر روز تلاش هر روز اضطراب و هر روز تنهاتر .

دوست ندارم تسلیم شوم هر بار با تمام سختی گاهی برنده بودم و گاهی بازنده ولی اینبار از ان روزها نیست باید برنده باشم .

تازه اهنگ های شاد را پیدا کردم تازه امسال یاد گرفتم که باید نسبت به ریتم اهنگ ها واکنش نشان داد تازه امسال به اهنگ رقص علاقه مند شدم دوست دارم امسال همه چیز را تجربه کنم تمام چیزهای خوب را موفقیت عشق تلاش هر چیزی که زندگی را رنگ می دهد .

۹۷ هر روز دعا میکردم فردا بدتر از امروزم نباشد ولی حالا میدانم که چطور درد را بکشم و روزم را بهتر کنم دنیای درس و مطالعه ارامم میکند انگار به روحم غذایی میدهم که ارام میگیرد سکوت میکند روحم پر از تنشه پر از بیقراری همین نا ارامی مرا کشاند به تهران همین ناارامی نگذاشت معنی احساس را بفهمم مدام فقط میخواست برسد و وقتی رسید باز هم ارام نبود نقطه هایی در زندگی هست که دوست دارم از ته دل بخندم از ته دل ارام باشم بخوابم و امسال دوست دارم برای اولین معنی احساس را بفهمم این را نیاز دارم .

همیشه لباس هایم رنگ شادند همیشه امسال میخواهم روزهایم هم شاد باشند همه پر از رنگ از خاکستری مایل به سفید خسته ام انگار دبگر خیلی بی تفاوت به دردها واکنش نشان نی دهم انگار روزهای خوب نمی دانم کجا هستند.

دختر داییم میگه من یه دختری رو میشناختم میومد روستا دونه دونه سبزی های خوراکی رو میچید میومد خوته تمیزشون میکرد یه دختری بود لباساش رو با دست می شست روی بند پهن میکرد احساس میکنم اون ادم یکی دیگه بود نه تو تو یکی دیگه هستی اون ادم کجاست ؟

نمی دونم باید یکبار دیگه شزوع کنم به زندگی من گم شدم تحلیل رفتم بین تمام دلمشغولی های زندگی و بشدت تغییر کردم یه حاشیه امن بین دور خورم و دنیای خودم کشیدم و نشستم وسط میدونم تا تونستم تلاش کشیدم و احساس کردم کار درست یعنی همین .

عزیز که مرد انگار همه چیز مرد من شدم همون ادم پر از عذاب وجدان مادرم میگفت فکر میکنی خوشبختی ؟

نمی دونم فقط پیدونم دارم زندگی میکنم همین .