کنار دریام سوار قایق شدم غروب افتاب رو از نزدیک ترین حالت ممکن دیدم بعد از کنکور همه چیز تغییر کرد توی اب که بودم هر موج انگار ارامش بهم منتقل میکرد یاد تک تک روزهایی می افتادم که با چه حالی دلشوره ای و غمی پله های سالن مطالعه رو بالا می رفتم هر موج غمی را میبرد می سپارد به دریا و موج و موج های دیگر تمام حس خوب من از دریا نه تا سر توی اب رفتنه نه شنا کردن فقط پا برهته کنار ساحل قدم زدنه حس خوبی میگیرم از دیگران از موج هایی که با تمام وجود تلاش میکنن منم خیس آب کنند منم کشف کنند و در اخر موفق میشوند منم دریایی میشوم ولی نه به سادگی دیگران.
حس کردن صدف سنگ زیر پاهام حال خوبی داره امشب یاد شبای کنکور و حکمتی که پشت تمام اون اتفاقات بود افتادم من با هشتاد درصد وجودم خواهان این بودم که فعلا دیگه ادامه ندم یکسال استراحت کنم این خواسته قلبیم رود ولی همه چیز برخلاف خواسته من بود همه چیز من رو مجبور میکرد ادامه بدم درس بخونم بی انگیزه درس میخوندم به اجبار جلو میرفتم میدونم اگر کمی با انگیزه تر بودم الان نتیجه خیلی بهتر بود ولی بی انگیزه بودم نمی دونم چرا مجبور بودم ادامه بدم میدونم یه حکمتی داره که من نفهمیدم و در آینده میفهمم.
و الان که ویلای عمه پدرم هستیم خانواده ای بشدت ثروتمند و بهم ریخته ثروتشون باعث میشه فکر کنی خوش به حالشون و بعد جزئ تر نگاه میکنی فکر میکنی خوش به حال خودم با همین زندگی بالا و پایین .
