حس زندگی
یکسال پر از دغدغه پر از اتفاق و پر از کارهایی که باید انجام میدادم یک لحظه استراحت برایم آرزو شده بود مخصوصا بعد از عید ولی الان انقدر بیکارم انقدر وقت اضافی دارم که نمی دونم باهاش باید چکار کنم دوتا کلاس اسم نوستم یکی هر روز صبح سه ساعت و یکی هم رانندگی .
کلاس کامپیوتر چهارتا میدون با خونمون فاصله داره برای جبران این بی تحرکی تصمیم گرفتم دوتا میدون رو پیاده برم و بقیش رو با تاکسی . کلاس رانندگی هم هر چند سال های پیش هیچ علاقه ای برای گرفتن گواهینامه نداشتم ولی امسال به طور عجیبی احساس کردم نیاز دارم یاد بگیرم چون فکر کردم حس قشنگیه بتونی رانندگی کنی .
الان طی ادامه تمام تصمیمات آنی زندگیم تصمیم گرفتم چتریام رو کوتاه کنم فقط یه ارایشگر میدونه من چه بلایی به سر موهام میارم و در اخر در کمال ناباوری دیگران و از جمله خودم خیلی خوب میشن.
یه مراسمی در روستا داریم که هر سال تابستان وقتی میریم اونجا انجامش میدیم البته قبل از عید هم این کار رو میکنیم دختران مجرد حنا میگیرن به تمام موهاشون و چند ساعت میزارن میمونه و بعد میشورن امسال به خاطر کنکور وقت نکردم موهام رو حنا بزارم برای همین دیروز وقتی حنا میزاشم فهمیدم رنگشون برگشته و امروز موهام قهوه ای قرمز شده یه چیزی بین این دوتا.
هر روزیک الی دوساعت زبان کار میکنم کتاب چهار اثر از فلورانس رو میخونم خیلی زیاد دعا میکنم احساس آدمی رو دارم که مدتی از همه چیر دور بوده حتی از حس های معنوی که باعث آرامش روحم می شده .
و هر روز سعی نیکنم زندگی کنم و فراموش کنم که شرایط چقدر برخلاف انتظارمه .
و خواهرم یه مدت بشدت درگیر بیماری شد تمام بدنش یعنی همزمان به سه تا دکتر مراجعه میکرد و بار آخر دکترش تشخیص داد دوباره باید بستری بشه و گفت میتونه باز با دارو یک مدت این فرآیند رو عقب بندازه و امیدوار باشیم که داروهای جدید جواب بدن و بعد از اون خواهرم اراده کرد طی یک تصمیم آنی که باید حالش خوب بشه برای همین شروع کرد با برنامه و البته حمایت و تشویق تک تکمون ورزش کردن ادامه دادن خوشنویسیش و سه تارش و هر ر ز زندگی کردن در عرض بیست روز کسی رو داریم میبینیم که خیلی متفاوت از دختریه که دیروز بود .
